Дэмий шүлэг...

Сэтгэл минь гундаж
Сэм амьдралаас зугтаж явахдаа
Санаандгүй тэрхэн мөчид
Сайхан чамайгаа олж авсандаа....
Чулуу мэт хатуурсан
Чимэхийн төдий ч сэтгэлгүй мэт...
Тэр л зүрхээ би гэсгээх гэж
Тэртээ их цаг хугацааг чамтай туулсандаа
Атгын чинээ хөлдсөн зүрх минь
Аальгүйхэн харах чиний минь харцанд зөөлрөх шиг...
Эрээд олоогүй тэр л сэтгэлийг
Элбээд чи гаргаад ирэх шиг...
Хожуу хойно ухаарсан ч
Дэндүү их хайр минь чамдаа гэдгийг би ойлгосоон
Дэргэдээ байлгах хүсэл минь байвч
Дахиж чинийхээ нулимсыг үзэхээс
Дарвиж би чинь зугтсаар
Магад эртхэн ухаарсан бол
Миний л гэх хайраа
Мангархан чамдаа зориулсан бол...
Хэзээ ч над шиг
Хэн ч чамайг хайрлахгүй
Хэнд ч өгж байгаагүй сэтгэл минь
Хэнийг ч бус чамайг л хүлээсээр....
Яг одоо л би чамайгаа
Яасан ихээр сананавээ
Яг одоо л чамайгаа тэвэрхийг
Яасан ихээр хүснэ вэ
Нүдээ аниад хэвтэхийг чинь хараад би ханахгүй...
Жижигхэн цагаан гарыг чинь атгаад ч үл ханах юм
Бумбагар хөөрхөн хацрыг нь үнсээд ч үл ханана...
Бяцхан толгойгоо цээжинд минь наагаад
Хөөрхөн нүдээрээ ширтэхэд чинь...
Би чамайгаа орчлонгоос ч харамлах шиг...